Bij IPC krijgen we muziek en kunst erbij!

DOOR HUN OGEN

Aoife (10), Tjebbe (11) en Laura (11) zitten in groep 7-8 van de Paulusschool in Hilversum. Hun school werkt met IPC (International Primary Curriculum). Onderwijzers geven vooral thematisch les, vaak in het Engels. IPC moedigt leerlingen aan gebruik te maken van elkaars kwaliteiten en zet sterk in op samenwerken.

Tekst: Hille Takken
Foto: Martijn de Vries

Aoife, Tjebbe en Laura vertellen hoe deze leermethode voor hen werkt.

Tjebbe: ‘Bij IPC leer je taken verdelen, samenwerken, gebruik maken van elkaars kwaliteiten. We hebben ook persoonlijke doelen. Per week bespreek je of je je bij IPC-taken speciaal gaat focussen op doorzettingsvermogen, op samenwerken of op moraliteit. We doen veel in het Engels. We waren bijvoorbeeld met de hele school bezig met ‘Food and health’. Bij iedere unit op een ander niveau. Bij de kleuters zijn de lessen natuurlijk makkelijker.

We hebben ook assessments. Bij ieder thema moet je van tevoren aangeven: ik zit in dat vak ‘goed’, ‘beter’ of ‘best’. Aan het eind kun je zeggen hoeveel je hebt geleerd.’

Laura: ‘Je kunt ook gewoon zeggen: “ik ben er nu beter in.” Als leerling heb je zelf niet door hoeveel je leert, het leren gaat vanzelf doordat activiteiten leuk zijn. Bij ‘Food and health’ denk ik: “nu snap ik het wel.” Maar over het klimaat bijvoorbeeld valt nog zoveel te leren.’

Aoife: ‘Bij IPC gaat het ook om leren leren, op een leuke manier. Het is wel leren, maar leuk leren. Als je leren fijner vindt, gaat het beter. Ik zie leren niet als iets wat echt moet. Eigenlijk heb ik nooit meegemaakt dat je niets geleerd hebt. Nu hebben we de ‘One daily mile’ gedaan. We zijn iedere dag vier rondjes om de school gaan joggen.’

Tjebbe: ‘Het is leerzaam dagelijks vier rondjes te rennen. Iedere dag ging het iets sneller en kon ik het beter volhouden. Dat noem je ervaringsgewijs leren. We waren een keer naar Naturalis. Zijn we eerst het museum gaan bezoeken, daarna naar de speelkamer waar je dingen mocht uitproberen. Toen mochten we op een soort fiets fietsen. Achter ons verscheen daardoor een T-rex die achter ons aan zat. Heel grappig.’

Aoife: Bij IPC krijgen we bij veel vakken muziek en kunst erbij.’

Tjebbe: In het culturele gedeelte hebben we foto’s bekeken en besproken.

Aoife: ‘Wij hadden vijf foto’s op het bord gehangen. Daarop stonden bijvoorbeeld kunstwerken. We moesten in groepjes discussiëren welke we het mooiste vonden. Iedereen had zijn eigen mening. We leerden dat je ook in stilstaande beelden beweging kunt zien.’

Laura: ‘Op de foto’s zag je bijvoorbeeld mensen die rennen. En er was een foto van een schilderij waarop werd gedanst.’

Tjebbe: Op een andere foto zag je een beeld van de discuswerper. Het beeld staat stil.

Laura: Maar iets zegt dat het beweegt.

Tjebbe: Aan de pose kun je zien dat hij een draaibeweging gaat maken.

Aoife: ‘We sluiten ieder thema af met een presentatie voor de lage groepen. En onze ouders komen kijken naar de filmpjes, die we hebben gemaakt. Bij ‘Food and health’ hadden we een fitnessvideo gemaakt. Ouders en leerkrachten moesten ook meedoen.’

Tjebbe: ‘We gingen van iedereen de hartslag meten. Bij de presentatie moesten we uitleggen hoe het komt dat je hartslag bij inspanning omhoog schiet. Doordat je in beweging bent, gaat je hart sneller pompen. Je hebt meer zuurstof nodig. Dat verspreidt zich via je bloed. Je bloedsomloop wordt sneller om het bloed met zuurstof op tijd op de juiste plek te laten aankomen. Als je je inspant, en je hart gaat niet sneller kloppen, dan krijg je te weinig zuurstof en kun je flauwvallen.’