Durven dromen

DOOR HUN OGEN

Tekst: Rinske Wels
Beeld: Stéphanie Driesen

In het educatieve programma ‘Droom en daad’ gaan kinderen op ontdekkingstocht door het Teylers Museum. Cultureel erfgoed wordt verbonden aan burgerschapsvorming. Groep 7 van de Bornwaterschool uit Bloemendaal ontdekte zo wat idealen zijn.

Èber (10 jaar)

“Pieter Teyler was een heel goed iemand en hij deed veel voor mensen die minder hadden dan hij. Hij besefte dat iedereen even veel waard is. Hij vroeg aan vijf vrienden of ze na zijn dood een museum wilden maken van zijn huis. Pieter was heel erg geïnteresseerd in wetenschap en kunst en gaf daar ook geld aan uit. Hij verzamelde veel, zoals stenen en machines. Naar die stenen waren ze heel benieuwd in zijn tijd, want ze wisten niet hoe die ontstonden.

Als ik een grote droom mag vervullen, dan wil ik dat iedereen in vrede leeft en zich gelukkig voelt. Dat niemand onaardig doet. Maar het is soms zo dat jouw droom niet leuk is voor een ander. President Poetin wil bijvoorbeeld graag de Oekraïne hebben, maar dat is niet leuk voor de mensen in Oekraïne, dus dat mag niet. Ik vind dat iedereen gelijk met elkaar om moet gaan en dat je niet ineens, als je president of koning bent, veel meer te zeggen mag hebben.

Niet alles kan eerlijk zijn, want sommige mensen worden arm geboren en daar kun je niks aan doen. En hoe je geboren wordt, bepaalt soms hoe je toekomst eruitziet. Pieter was denk ik zelf gelukkig en gunde het andere mensen ook om leuke dingen te doen of mooie schilderijen te zien.”

Milou (10) en Nienke (11 jaar)

“We wisten al voordat we naar het huis van Pieter Teyler gingen dat hij veel voor arme mensen deed. En we weten nu ook dat hij heel rijk was. Hij heeft ook een heel groot huis, met wel zes zalen! We hebben ook heel veel schilderijen gezien. De mooiste kamer vond ik de Droomkamer, dat was de oude slaapkamer van Pieter. En hij had veel kroonluchters, dat zijn dure lampen.

Je moet zelf kunnen leven, maar je geld geven aan arme mensen is ook belangrijk. Het is een beetje ongelijk verdeeld in de wereld. In de tijd van Pieter Teyler was er zeker een groot verschil tussen arm en rijk. We lazen dat de arme mensen elk jaar op de verjaardag van Pieter een snee krentenbrood van hem kregen, want dat kon niet iedereen betalen, dat was heel luxe toen.

Wij willen allebei juf worden of architect. Veel reizen willen we liever niet want we willen ’s avonds gewoon bij ons gezin zijn en samen eten. We zijn ook allebei goed in sport, maar daar moeten we wel hard voor werken. We denken dat Pieter Teyler ook hard werkte, want hoe kom je anders aan zó veel geld?”

Arnold (10)

“Ik vond het huis van Pieter Teyler mooi. Ik heb ook een klein model gezien van zijn huis, dat stond in een van de kamers. Er waren ook hele bijzondere muren met behang. In één kamer was het een landschap met bomen en struiken van onder tot boven.

De schilderijen vond ik ook mooi, er stonden meestal mensen op, portretten. Wat ik goed vind, is dat hij zijn rijkdom wilde delen. Pieter was heel aardig voor iedereen, hij gaf geld en eten aan mensen. Ik weet niet of ik later zo’n groot huis wil als dat van Pieter. Een droom heb ik nog niet echt. Ik wil in ieder geval de wereld beter maken, maar ik weet nog niet zo goed hoe.”