Willie Wurm zoekt een tuin
Let op:
In de verschillende lessen wordt steeds naar een deel van het verhaal over Willie Wurm verwezen. Wanneer je niet alle lessen doet, mis je dus stukken.
Ga als volgt te werk: als je bijvoorbeeld alleen de les over Jacques Slak doet, lees dan eerst de stukjes over Peter Pissebed voor, en dan dat over Jacques.
Tot slot kies je zelf een handig tijdstip voor de rest van het verhaal. De leerlingen zijn natuurlijk razend nieuwsgierig hoe het met de dieren afloopt!
Maak kennis met de pissebed en teken een fantasiekriebelbeest.
Peter Pissebed zat onder zijn kleine blaadje op straat. Grote schoenen liepen vlak langs hem over de tegels. Het was er veel te gevaarlijk. En het was er te licht, te droog en misschien waaide het blad weg. Hij liet zich van de stoep af rollen. Wegwezen! Hij rende zo snel als al zijn poten hem konden dragen door de goot langs de stoeprand. Waar was een donker holletje? Waar kon hij wegkruipen?
Leg een groot vel papier op de grond en teken met een waskrijtje in één lijn de ovale contour van de pissebed.
Laat de leerlingen goed kijken naar de foto op het digibord. Hoeveel schubben? Steken ze opzij uit? Hoeveel poten? Hoe dik? Voorkant? Achterkant? Wat is daar te zien?
Teken mee wat de kinderen benoemen.
De leerlingen tekenen een kriebelvriendje voor Peter Pissebed.
Hang de grote tekening voor iedereen zichtbaar op.
We maken nu een klassiek werkje: Wasco onderlaag, afdekken met zwarte plakkaatverf, en daarna een vorm intekenen door de verf weg te krassen.
De klas schiet Peter te hulp, en maakt schuilhuisjes van klei.
Peter Pissebed wachtte tot het nacht was en ging toen op pad. Ineens hielden de kale stoeptegels op. Er was een groot gat in de stoep, waar je het zand weer kon zien. Langs het zand stonden grote stapels stenen. Boven op elkaar. Maar wat zag hij daar? Onder de stenen waren mooie holletjes, waar hij als pissebed heel goed in kon kruipen. Daar was het donker en vochtig! Hoera!
In het holletje droomde hij een pissebeddendroom over pissebeddenhuizen. Hij zag ze voor zich: hoge huizen, lage huizen, scheve huizen, ronde huizen en ook een huisje als een toren. Daar wilde hij wel wonen, in dat dorp!
Peter Pissebed zoekt een plek om in weg te kruipen. Als de leerlingen allemaal een huisje voor hem maken, heeft hij een heel dorp om in te gaan wonen!
Maak van klei een huis voor Peter Pissebed. Je kunt zoals op het voorbeeld eerst de losse stenen maken, en het daarna opbouwen.
Belangrijk:
Zet de huisjes naast elkaar en bekijk ze samen.
Bekijk het prachtige huisje van Jacques en laat je inspireren door de natuur.
‘Jacques Slak was langzaam. Als het gevaarlijk werd, verstopte hij zich. En daar lag hij nu op de stoep, bij de lantaarnpaal, opgerold in zijn huisje. De tuin uit geveegd met een bezem.
Gelukkig was zijn huisje nog heel. Hij wachtte tot hij zeker wist dat alles rustig was, dat er niets bewoog, en zeker geen bezem. Toen schoof hij uit zijn huisje, rekte zich uit, stak zijn ogen omhoog en zag de lantaarnpaal. Langzaam klom hij recht omhoog. Hij was al een heel eind omhooggeklommen toen er een hand kwam, die hem vastpakte en ondersteboven hield. (Het was een jongetje met zijn moeder.)
‘Kijk mama, een slak.’
‘Bah, Pieter–Jan, doe weg.’
En de hand van Pieter-Jan droeg Jacques Slak naar een bosje vlak bij de weg, waar veel groene blaadjes waren. Hij zette hem in een struikje, op een blad.
‘Zo,’ zei Pieter–Jan, ‘dat vind je wel fijn, denk ik.’
‘Ja,’ zei Jacques, ‘dank je wel.’
Bekijk samen de drukwerkjes.
De Merel had de wormen nodig om haar jongen te voeren! Maak samen met de kinderen nestjes.
Makker Merel floot met prachtige hoge en lage tonen, vlug en langzaam. In de verte floot nog een
merel, in de volgende straat. Het leek wel of ze elkaar antwoord gaven. Het werd donker, de zon was ondergegaan en Makker Merel hield op met fluiten. Hij keek om zich heen. Alles was rustig. De mensen waren binnen en de poezen ook.
Toen zag hij iets. Daar bij dat grasveldje. Er bewoog iets. Het leken wel… Ja, het waren drie dikke regenwormen! Zo vlug als hij kon vloog hij over de tuinen, over de tegels en landde bij het grasveldje. Net te laat! De regenwormen waren verdwenen. Diep de grond in.
‘Verhip,’ zei Makker Merel en hij hipte weg.
Bekijk een stukje film over een merel op haar nest, en luister naar het geluidsfragment.
Breng in herinnering hoe bang de wormenfamilie was voor die grote zwarte vogel.
Vertel hoe vader en moeder merel een nest bouwen: ze vliegen héél vaak heen en weer om sprietjes en dunne takjes te halen. Met een beetje modder wordt het nest steviger.
Ook de leerlingen gaan een nest bouwen, al kunnen mensen dat niet zo knap als vogels.
Leg de gemaakte nestjes bij elkaar.
Wat zijn de verschillen?
Neem de nestjes mee naar huis, en plaats ze samen met je ouders in de tuin. Misschien kiest Makker Merel jouw nestje wel uit om in te broeden!