1. Aruba, Bonaire, Curaçao

Hoe groot zijn de eilanden eigenlijk?

Aruba is het kleinste van de drie ‘benedenwindse’ eilanden, iets groter dan het waddeneiland Texel. Bonaire is ongeveer twee keer groter dan Texel en Curaçao twee en een half keer. Vergeleken met de waddeneilanden liggen de drie eilanden veel verder uit elkaar. Als Bonaire in het IJsselmeer zou liggen (dat past makkelijk) dan lag Curaçao vlak voor de kust van Noordholland en Aruba dichter bij Engeland in de Noordzee.

Curaçao heeft ongeveer even veel inwoners als Haarlem, grofweg een honderdste van de totale Nederlandse bevolking. Aruba is even groot als Maastricht (120.000) en Bonaire is te vergelijken met gemeentes als Weesp, Urk en Ommen (20.000).

In totaal wonen er op de drie eilanden zo’n 300.000 mensen. In Nederland wonen ongeveer 110.000 Antillianen. Niet al die mensen spreken Papiaments, zodat wordt geschat dat het aantal mensen dat Papiaments spreekt rond de 300.000 ligt. Dat lijkt weinig, maar de taal heeft ondanks dat een rijke lied- en muziekcultuur.

Hoe warm is de zon?

In Nederlandse liedjes wordt vaak over de regen gezongen. Ken jij een liedje over de regen?*

Curaçao, Aruba en Bonaire liggen in de tropen en daarom is het er altijd warm. Het wordt er elke dag wel 30º Celsius! In veel van de liedjes gaat het dan ook over de zon.

Een heel bekend liedje van Curaçao dat over de ondergaande zon gaat is Atardi. Izaline en Thijs spelen het in het filmpje hieronder.
We hebben een bewerking gemaakt in het Nederlands die je mee kan zingen.

Vanavond

Vanavond zal Curaçao stralen,
badend in laag, gouden zonlicht.
Vogeltjes zingen hun vrolijke lied
voordat ze naar hun nesten gaan.

Vanavond sta ik aan het water,
gelukkig gekust door de zeewind.
Een fonkelend eiland haalt peilloos diep adem
en fluistert de dag zacht vaarwel.

Maar de avond stemt mij soms ook droevig,
want weer komt een dag aan het eind.
Of met haar een deel van onszelf zal verdwijnen,
voorgoed, voor altijd, voorbij.

Fluitkikkers

Fiesta den kurá (Feestje met muziek) is een lied dat gaat over de geluiden die je ’s nachts kunt horen op het Arubaanse platteland. Als het geregend heeft hoor je honderden fluitkikkers die met hun luide pieptoon je uit de slaap houden. Ze zijn met zijn duizenden en het geluid dat ze samen maken is een kakafonie van getuut. Ook hoor je bijna altijd krekels sjirpen. Volgens de Arubaanse schrijver van dit lied, Padu Lampe, dansen alle dieren op de muziek van het orkest van de kikkers en de krekels.

Het vertaalde refrein gaat zo:

Kikkertjes swingen, krekeltjes zingen
Koe die danst de cha-cha-cha
Poes loopt te draaien, ratten te zwaaien
Varken moppert: ‘Ho!’

Zing maar mee!