Nadia groeit op, afgezonderd in een huisje. Alles is er blauw en Nadia is er gelukkig. Haar vader weet dat blauw de kleur is van verstand en vertrouwen. Soms gaan ze samen naar buiten. Ook daar wil vader dat Nadia alleen maar blauw ziet. Dat is voor haar eigen bestwil, vindt vader, maar dat is wel hard werken voor hem!
Op een ochtend glipt er onverwacht een marter naar binnen. Hij vertelt Nadia over de andere kleuren, buiten. Die avond droomt ze over de wereld waar marter over vertelt. Nadia wordt nieuwsgierig en sluipt ‘s nachts naar buiten. Haar vader had gelijk, alles is donkerblauw, nachtblauw. Maar Marter geeft niet op en laat Nadia zien dat de wereld veel kleurrijker is dan zij dacht.